woensdag, februari 21, 1996

Ze behandelen ons hier als mensen

(21/02/1996)
Restaurant Tropicos is een klein stukje Brazil in Antwerpen. En vanavond leeft het. Een delegatie straatkinderen uit de braziliaanse favella's is even in ons land. Nanko van Duren, nederlander en één van de directeuren van het IBISS, getuigt.

Ze zijn de 'onaanraakbaren' van de braziliaanse maatschappij. Op straat is hun leven letterlijk niets waard. In Sao Paulo worden 4 kinderen per dag vermoord. Ons project is een aanvulling op het straatwerk. Eerst proberen we ze weg te halen van de straat en een relatieve bescherming te bieden in ons centrum. Als belangrijk item gebruiken we voetbal om structuren in hun leven te brengen, voor vele jongeren is het een middel dat aanslaat. Het laat ons toe een educatie op te zetten die aansluit op de dingen waar ze mee bezig zijn, het voetbaljargon opent wegen naar alfabetisering. Via de binding die ontstaat kunnen we ze eveneens sexuele voorlichting geven (met het oog op aidspreventie), we hebben een preventieve gezondheidschool, degelijke maaltijden zijn ook belangrijk. We voorzien huisvesting in kleine appartementen voor telkens 5 jongeren, een structuur die ze steun geeft van elkaar. Iedere avond wordt ons project overspoeld met vragen om kinderen op te zoeken op het politiebureau om mee te gaan naar de rechtbank, om te proberen identiteitspapieren te regelen enz. Slechts een klein gedeelte heeft te maken met criminele zaken van de kinderen zelf, meestal gaat het om geweld tegen de kinderen (van mishandeling tot moord). Met de nieuwe jeugdwet in de hand lukt het ons om straatkinderen uit handen van de politie te houden. Maar met alleen maar een juridische overwinning ben je er natuurlijk niet. We moeten samen met de straatwerkers ook alternatieven voor de kinderen zien te vinden, opdat ze niet weer in de handen van de politie/justitie vallen. Wanneer een kind in Brazilië geen geboortebewijs bezit 'bestaat' het gewoon niet voor de wet. Als een kind dat officieel niet bestaat wordt vermoord is er dus voor de wet geen moord gepleegd. Verder betekent dit dat het geen recht heeft een school te bezoeken, geen recht heeft op gezondheidszorg enz. Met andere woorden, dat het kind alle fundamentele mensenrechten ontzegd worden. Baby's die op straat geboren worden kunnen zelfs niet aangegeven worden omdat de moeder niet bestaat. De baby's kunnen zonder meer afgenomen worden. Allemaal redenen waarom we veel aandacht besteden aan het meest fundamentele recht: het recht om te bestaan.